Osoba, która ma dziecko z poprzedniego związku, zmaga się z całym pakietem emocji, myśli, wątpliwości, czy to będzie dobre dla dziecka, jak się ułożą relacje między nim a nowym partnerem/partnerką. Kobieta, która ma dziecko z poprzedniego związku, siłą rzeczy musi brać to pod uwagę przy wyborze partnera. Partner, który wejdzie w dobrą relację z jej dzieckiem, ma o wiele większe szanse w jej sercu. Ten układ rodzinny może być zdrowy i rozwojowy, leczący rany, ale też może w nim czyhać wiele pułapek i trudności. Kobieta myśli o dziecku, ale też o nowym partnerze: czy będzie zaangażowany, odpowiedzialny, wspierający, czy pokocha nie tylko ją, ale i jej dziecko. On natomiast może czuć zazdrość o to, czy partnerka poświęci mu tyle samo czasu co swojemu dziecku.
POLECAMY
Zaaklimatyzowanie się w tym układzie wymaga czasu, cierpliwości, dostrojenia, samoświadomości. Ale taka sytuacja jest bardzo dużą szansą dla pary, bo to, że już jest dziecko partnerki/partnera, paradoksalnie czyni ten układ o stopień dojrzalszym, pełniejszym. To już nie jest po prostu flirt, wzajemne sprawdzanie się. Dziecko jest szansą, nadzieją na stabilność tego związku.
Jeśli oboje partnerzy mają dzieci z poprzednich związków, to mogą się pojawić kolejne poziomy skomplikowania. Często bywa tak, że dziecko partnera na co dzień mieszka z matką i wtedy dzieci nie mają równego dostępu do niego. Jedno mieszka z tatą, a drugie widuje go tylko w weekendy. A gdy jeszcze pojawiają się dzieci z tego nowego związku, to partnerzy mogą mieć jeszcze inne wątpliwości: czy moje dziecko z poprzedniego związku będzie tak samo kochane jak nasze wspólne dziecko? Każdy z tych dylematów wymaga dojrzałości emocjonalnej, która jest kluczem do optymalnych rozwiązań. Duże znaczenie ma również to, jak układają się relacje z drugim rodzicem biologicznym dziecka partnera/partnerki – czy możli...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
