Janusz Grzelak: „Solidarność” nauczyła mnie rozmawiać i szukać porozumienia, a także wiary w to, że w większości konfliktów, które nam wydają się antagonistyczne, jest możliwe znalezienie wspólnego tortu i powiększenie go. Z Januszem Grzelakiem rozmawia Dorota Krzemionka-Brózda
Zaloty są jak zaproszenie do wspólnego tańca. Tańca godowego. I jak w tańcu, mniej liczą się słowa. Ważny jest rytm, ważne są wybór partnera i zwrócenie jego uwagi, znajomość kroków i dostrojenie się tancerzy. Ten taniec ewoluował przez gatunki i pokolenia.
Marta Różycka wracała do domu tak zmęczona, że zasypiała niemal natychmiast i żadne koszmary senne nie miały do niej dostępu. Ksiądz Krzysztof Bąk nie mógł zasnąć, zdarzały mu się łzy. Krzysztofa Troczyńskiego coraz mocniej bolał krzyż, nie mógł skoncentrować się na pracy. Zbigniew Kukułka bał się nocy. Krzysztof Cepil szukał pomocy u przyjaciół, musiał wrócić do szpitala. Wszyscy uczestniczyli w katastrofie w Katowicach.
Jeśli ktoś znalazł swoje nazwisko na liście IPN, to warto, żeby zajrzał do swojej teczki - uważa Jakub Kołodziej.
Dlaczego czujemy się samotni? Kto nie potrafi być z nikim blisko? Czym są rany narcystyczne? Jakie znaczenie ma seks dla bliskości? Kto źle znosi dotyk? O bliskości i problemach w jej doświadczaniu mówi prof. dr hab. Jacek Bomba. Prof. Jacek Bomba jest psychiatrą i psychoterapeutą. Pracuje w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, kieruje Katedrą Psychiatrii i Kliniką Psychiatrii Dzieci i Młodzieży. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, International Association of Child and Adolescent Psychiatrists and Allied Professions, European Family Therapy Association oraz World Psychiatric Association. Opublikował ponad 130 prac dotyczących między innymi rozwoju i zaburzeń seksualności, problemów wieku dorastania i psychoterapii. Niedawno ukazała się książka „Być rodziną, czyli jak się zmieniamy” - trzytomowy zapis rozmów profesora z Dorotą Terakowską.
Dokąd zmierza rozwój człowieka? Dlaczego w pierwszym okresie życia dziecka tak ważna jest obecność matki? Czy rozwijamy się przez całe życie? Na czym polega dojrzałość? O rozwoju i dojrzałości mówi dr hab. Grażyna Makiełło-Jarża. Grażyna Makiełło-Jarża jest psychologiem, profesorem Krakowskiej Szkoły Wyższej im. A. Frycza-Modrzewskiego (kieruje Katedrą Psychologii Rodziny). Przez wiele lat pracowała w Instytucie Psychologii Stosowanej UJ. Napisała m.in.: „Rodzinne środowisko wychowawcze a tradycje kulturowe społeczności lokalnej”, „Geneza i rozwój postawy macierzyńskiej”, „Problemy psychologiczne rodzin wychowujących dzieci niepełnosprawne i chore somatycznie”. Ma córkę i trzyletnią wnuczkę. Na hobby nie ma czasu.
Ceramika jest językiem prehistorycznym. W 2000 roku stworzyłem pracę – kawałeczek gliny, na którym jest napisane: „Autentyczny kawałek gliny z końca XX wieku”. On przetrzyma czas i będzie dokumentem dla przyszłych archeologów. Marek Cecuła jest artystą plastykiem, związanym z nurtem odrodzenia rzemiosła (Craft Revival). Zajmuje się ceramiką. Urodził się w Kielcach. 16 lat mieszkał w Izraelu, kilka lat w komunie w Brazylii. Od ponad 25 lat jest dziekanem wydziału ceramiki w Parsons School of Design w Nowym Jorku. Wykłada także w Norwegii. Jest kuratorem biennale w Izraelu.
Najtrudniej jest podjąć decyzję, czy się obnażyć, czy odkryć swoje kompleksy. Śmieję się, że różnica między mną a ekshibicjonistą jest cienka, ale wyraźna. Ekshibicjonista lubi to robić, a mnie to męczy. Jerzy Stuhr jest aktorem teatralnym i filmowym, reżyserem, profesorem w dziedzinie sztuk teatralnych, rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Ukończył polonistykę na UJ i Wydział Aktorski krakowskiej PWST. W Starym Teatrze, w spektaklach Konrada Swinarskiego, Jerzego Jarockiego i Andrzeja Wajdy, stworzył wybitne kreacje aktorskie. Grał m.in. Piotra Wierchowieńskiego w „Biesach”, Piotra Wysockiego w „Nocy listopadowej”, AA w „Emigrantach”, Horodniczego w „Rewizorze” i Porfirego w „Zbrodni i karze”. Od początku lat 80. współpracuje z teatrami włoskimi. Zagrał główne role w filmach „Wodzirej” Feliksa Falka i „Amator” Krzysztofa Kieślowskiego. Od lat 90. tworzy kino autorskie. Wyreżyserował „Spis cudzołożnic”, „Historie miłosne”, „Tydzień z życia mężczyzny”, „Duże zwierzę” i „Pogodę na jutro”; zagrał w tych filmach główne role. Należy do Europejskiej Akademii Filmowej.
Dla kobiet istotnym elementem własnego „ja” są inni ludzie (jestem córką Magdy) oraz cechy i umiejętności sprzyjające budowaniu relacji. Mężczyźni widzą siebie jako niepowtarzalnych, skłonnych i zdolnych do samodzielnych działań (jestem inteligentny, pewny siebie). Kobiety i mężczyźni psychologicznie różnią się od siebie - to oczywiste. Ale nie wygląda na to, abyśmy byli w stanie rozstrzygnąć, skąd się te różnice biorą. Ci, którzy wiedzą to na pewno, mają więcej pewności niż wiedzy - uważają BOGDAN WOJCISZKE i DOROTA KRZEMIONKA-BRÓZDA.
Czy polityka przyciąga ludzi zaburzonych psychicznie?Jakie diagnozy można postawić naszym politykom?Dlaczego tak modny jest populizm?Czy ktoś zrównoważony może być skutecznym politykiem? O kondycji psychicznej polskich polityków mówi Józef Krzysztof Gierowski - profesor psychologii, doktor praw i biegły sądowy. Prof. Gierowski pracuje w Katedrze Psychiatrii Collegium Medicum UJ oraz w Instytucie Ekspertyz Sądowych w Krakowie. Opublikował ponad 150 prac z zakresu psychologii i psychiatrii sądowej, między innymi „Postępowanie karne i cywilne wobec osób zaburzonych psychicznie”.
Terapeuta nie może zakochiwać się w swoich interpretacjach. Powinien umieć stawiać hipotezy i umieć je lekceważyć. Dr hab. med. Bogdan de Barbaro jest psychiatrą i psychoterapeutą, superwizorem Sekcji Psychoterapii i Sekcji Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Kieruje Zakładem Terapii Rodzin Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorem między innymi prac z zakresu terapii rodzin oraz kompleksowego leczenia schizofrenii, w tym książek: „Możesz pomóc. Poradnik dla rodzin pacjentów chorych na schizofrenię i zespoły schizofrenopodobne” (współautor, 1992), „Brzemię rodziny w schizofrenii” (1992), „Pacjent w swojej rodzinie” (1997). Pod jego redakcją ukazały się również: „Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny” (1994, 1997), „Schizofrenia w rodzinie (1999).
Trzeba 12 tysięcy aniołów, by zaciągnąć rabina do łóżka, i aż 24 tysięcy, aby go z niego wyciągnąć – mówi SACHA PECARIC. Rabin Sacha Pecaric pracuje w Krakowie dla Fundacji Ronalda S. Laudera. Kieruje zespołem zajmującym się tłumaczeniami religijnych tekstów żydowskich na język polski. Ma 38 lat, żonę i syna.
