Degradacja środowiska może osłabić, a nawet odebrać poczucie kontroli nad otoczeniem. Ma to niedobre skutki dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Pokazanie ludziom, jak mogą chronić środowisko, pomaga im odzyskać poczucie kontroli, a tym samym wewnętrzną równowagę.
Pierworodni, czyli jedynacy oraz pierwsze dzieci w rodzinie, są bardziej ambitni i lepiej się uczą, ale jednocześnie są mniej spolegliwi i empatyczni niż ich koledzy, którzy w rodzeństwie przyszli ma świat jako drudzy, trzeci itd. Czy rzeczywiście?
Szkoła bez ławek, bez ocen, bez presji, wolna od stresów i napięć. Mrzonka? Utopia? Niekoniecznie. Takie szkoły istnieją naprawdę – choćby łódzka „podstawówka” numer osiemdziesiąt jeden. To „budząca się szkoła”.
Filmy mają wielką moc kształtowania postaw. Kształtują systemy wartości, pobudzają do działania. W szkole mogą i powinny być ważnym elementem procesu wychowania.
We współczesnej polskiej szkole uczniowie na języku polskim poznają starożytne mity oraz literaturę religijną w postaci fragmentów Biblii. Dlaczego więc nie poszerzyć tego kanonu o Kamasutrę?
Nastawieni na rozwój uczą się na błędach, dążą do poprawy swoich umiejętności, a porażki są dla nich bodźcem do intensywniejszej pracy. Nastawieni na trwanie uważają, że wszystkie ich cechy i umiejętności są niezmienne, więc wysiłek nie ma sensu, bo i tak nic nie da się zmienić.
Nawet w tak krótkim czasie jak jedna lekcja można i trzeba powtarzać, wielokrotnie powracać do prezentowanych informacji. Warto wykorzystać w tym celu amerykańską zasadę: „Najpierw powiedz, o czym będziesz mówić, potem to powiedz, a na koniec powiedz, o czym powiedziałeś”.
Czym się kierujemy, kiedy dręczy nas niepewność, jak powinniśmy się zachować? Zazwyczaj obserwujemy wtedy innych i postępujemy tak jak oni. Korzystamy wtedy ze społecznego dowodu słuszności. Tylko że ten dowód nie zawsze jest słuszny...
Kiedy robimy dla kogoś coś dobrego, na ogół spodziewamy się bezpośredniego rewanżu. Czasami jednak dobroć zostaje nagrodzona z zupełnie niespodziewanej strony. Kto czyta baśnie, ten o tym wie.
Pomiędzy „Dawno dawno temu” a „żyli długo i szczęśliwie” rozciąga się przestrzeń opowieści, w której obowiązują szczególne zasady. Słowa mają tam nie tylko moc komunikowania rzeczy, ale stają się narzędziem twórczym – jak farby w malarstwie albo dźwięki w muzyce.
Poziom nauczania: liceum Czas trwania: dwie godziny lekcyjne Cele: – poznanie podstawowych teorii rozwoju poznawczego oraz badań, które ukształtowały współczesne myślenie o edukacji; – rozwój krytycznego myślenia (ocena metod badawczych użytych w badaniach psychologicznych oraz możliwości wykorzystania wiedzy psychologicznej do poprawy edukacji); – podkreślenie związków psychologii z codziennym życiem Metody: wykład, dyskusja, ćwiczenia w grupach z wykorzystaniem telefonów komórkowych z dostępem do internetu
Coraz mniej dzieci wychodzi na podwórka, żeby pograć w piłkę, poganiać się, posiedzieć na ławeczkach i pogawędzić. To nie tylko wina komputerów i telewizji. To przede wszystkim skutek odbierania dzieciom kolejnych możliwości wykazania się samodzielnością.
