Martin Seligman z uniwersytetu w Pensylwanii wykazał, że optymizm sprzyja poczuciu kontroli sytuacji, pesymizm - poczuciu bezradności. Obydwa te odczucia mają głębokie zabarwienie emocjonalne, a poprzez mechanizmy psychosomatyczne - wpływ na stan zdrowia.
Podglądanie bliźnich jest stare jak świat, nigdy jednak nie przybrało takich rozmiarów jak w naszych czasach. Dlaczego? Bo współcześni ludzie tęsknią za intymnością i bliskością z drugim człowiekiem, rozpaczliwie poszukują mocnych więzi rodzinnych i społecznych, których nie potrafią już budować.
Wyobraźnia scala to, co niemożliwe do scalenia. Tworzy światy nieistniejące, a istniejące nasyca barwą i sensem. A potem łączy jedne z drugimi. Zmusza do wędrowania.
Wystarczy nam nawet niewielkie potknięcie osoby cnotliwej, abyśmy uznali ją za grzeszną. Ale jeśli człowiek inteligentny zrobi coś głupiego, uznamy to za „wypadek przy pracy”.
Jedni ciągle się spóźniają, inni są skrupulatnie punktualni. Każdy z nas ma swoją prywatną „linię czasu”. Mormoni ze stanu Utah widzą ponoć czas pomiędzy minutami i potrafią nim gospodarować. Dla Indian Navaho z Arizony czas jest niczym otaczająca ich przestrzeń - jedynie „tu i teraz”.
Im bardziej człowiek jest zdyscyplinowany wobec czasu, w im większym stopniu go wykorzystuje, tym prędzej mu czas ucieka.
Światło stale kojarzy się z dobrem, szczęściem, radością itd., natomiast mrok, ciemność – z lękiem, nieszczęściem. Jednak lekarze bardzo rzadko zajmowali się badaniem związków pomiędzy światłem lub jego brakiem a nastrojem, czy nawet stanem zdrowia ludzi. Przynajmniej w literaturze niewiele jest śladów takich zainteresowań.
Jak to możliwe, żeby jeden człowiek miał dwie lub nawet więcej odmiennych osobowości, częściowo lub wcale nie będąc tego świadomym? Z tajemniczym zaburzeniem, jakim jest osobowość wieloraka, spotykamy się w powieściach, filmach fabularnych i dokumentalnych. Niegdyś uważano, że przyczyną tego dziwnego zjawiska muszą być czary (np. wypicie napoju, jak w przypadku dr. Jekylla i pana Hyde’a) lub opętanie przez złe moce, demony czy duchy.
O Szwajcarze, który postanowił zostać Żydem ocalałym z Zagłady – pisze Andrzej Tyszczyk.
Pszczoły poświęcają życie dla własnej społeczności, szympansy prowadzą regularne wojny - jak ludzie. Człowiek zdolny jest do gwałtu czy zabójstwa przybranego potomstwa - jak zwierzę. Nad tym, co w nas zwierzęce, a w zwierzętach ludzkie zastanawia się KRZYSZTOF SZYMBORSKI.
Podatność na placebo nie ma żadnego związku z podatnością na sugestię – przekonuje PRZEMYSŁAW BĄBEL.
